Bomen Beatrixpark Almere

Walnoot
Home
Beatrixboom
Schietwilg
Walnoot
Ruwe Berk
Iep
Esdoorn
Populier
Beuk
Haagbeuk
Linde
Kastanje
Zoete Kers
Acacia
Gewone Es
Zomereik
Zwarte Els
Lijsterbes
Bonte Esdoorn
Sleedoorn
Gelderse Roos

walnoot1.jpg
EEN VAN DE WEINIGE WALNOOTBOMEN DIE WEL DE RUIMTE KREEG

Enter subhead content here

walnoot2.jpg
JONGE WALNOOTBOMEN MET FLUITENKRUID AAN DE RAND VAN EEN BOSPERCEEL

BODEM: diepe vochthoudende, voedselrijke en kalkrijke grond
GROEIPLAATSEN: mild klimaat.

VERSPREIDING: zuid-oost Europa; gecultiveerd en verwilderd in Europa
NEDERLAND: komt in de natuur niet zoveel voor, voornamelijk gekweekt en aangeplant in parken en tuinen.

 

De boom wordt veel gekweekt en aangeplant om de vruchten (walnoten). De Okkernoot geeft in de herfst groene ronde vruchten, waarin de gerimpelde walnoot zit die eetbaar is. De noten rijpen in Nederland alleen in lange warme zomers. Rijpe noten vallen vanzelf uit de boom. Andere manieren van plukken maken de kans op beschadiging van takken groot met als resultaat bloeden van de boom. Noten zijn omgeven met een groen bolster, het beschermt de eigenlijke vrucht. De bolster bevat een okergele kleurstof, die moeilijk uit kleding is te verwijderen. Geraapte noten niet meteen consumeren, maar eerst enkele weken drogen in een goed geventileerde ruimte. Hierna is de eigenlijke vrucht ten minste twee jaar te bewaren. De Kelten hielden met okkernootbladeren kwalijke geurtjes op een afstand. Ze wreven de bladeren in kleine stukjes of verbrandden ze. De geur verspreidde zich heel vlug. Vooral in de ziekenkamer kwam er op die manier een aangename geur.

Enter supporting content here